Zagrożenia związane z koronawirusem i obostrzenia z nimi związane obligują nas do zachowania szczególnej ostrożności i, w miarę możliwości, pozostawania w domach. Nie oznacza to jednak wcale, że nie możemy, przynajmniej wirtualnie, odwiedzać ciekawych miejsc w naszym regionie. Dlatego zapraszamy Państwa do wspólnych wycieczek w niezwykłe miejsca. Dziś fascynujące wczesnośredniowieczne grodzisko w Stradowie.

„Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie, co posiadacie” – pisał Stanisław Jachowicz, słynny polski bajkopisarz i pedagog. Ale w przy przypadku mieszkańców Świętokrzyskiego, którzy znani są z zamiłowania do zwiedzania i poznawania ojczystej ziemi, chyba nie do końca miał rację… Dziś zaglądamy do wczesnośredniowiecznego grodziska w Stradowie położonego w gminie Czarnocin, w powiecie kazimierskim. Jest największe w Polsce, położone na wzgórzu w odległości około 750 m od wsi, ma kształt podkowy.

Datowany na VIII wiek gród wraz z podgrodziami i osadami przygrodowymi mógł mieć około 45 hektarów (samo grodzisko ma ich 25) oraz kilkuset mieszkańców. Położone jest na lessowym płaskowyżu wznoszącym się na wysokość 352 m n.p.m.

Główny gród, zwany „Zamczyskiem”, zajmuje około 1,7 ha. Zachowana do dziś wysokość wałów „Zamczyska”, mierzona od strony zewnętrznej, dochodzi do 10 – 12 metrów, a ich szerokość osiąga 20 metrów. Obok grodu istniały co najmniej trzy podgrodzia. Największe było podgrodzie „Barzyńskie” o powierzchni około 16 hektarów. Pozostałe dwa duże podgrodzia to „Mieścisko” oraz „Waliki”. Poszczególne człony grodu miały własne umocnienia w postaci wałów ziemnych lub drewniano – ziemnych otoczonych od zewnątrz fosami.

Archeolodzy toczą spory odnośnie datowania grodziska w Stradowie, które mogło funkcjonować najwcześniej od VIII wieku i nie dłużej niż do XII wieku. Przeważa jednak opinia, że gród w Stradowie istniał od IX do XI wieku, a ten okres jest dzielony na kilka faz budowy umocnień.

Na terenie grodziska odkryto ślady 221 obiektów wczesnośredniowiecznych, z których 26 uznano za półziemianki służące na cele mieszkalne. Chaty miały wymiary od 2,8 x 3 metry do 5,8 x 6,4 metra. Do ogrzewania służyły wyłożone kamieniami paleniska, gliniane piece kopułkowe lub piece wykonane z kamieni łączonych gliną. Przyjmuje się, że wczesnośredniowieczny Stradów zamieszkiwało na stałe kilkaset osób. W razie zagrożenia w grodzie chroniła się ludność z okolicznych osad otwartych.

Był to jeden z największych grodów znajdujących się na obecnych ziemiach polskich. Ze szczytu grodziska przy dobrych warunkach atmosferycznych widoczne są Beskidy

Naukowcy wiążą go z państwem Wiślan, niektórzy twierdzą że mógł być nawet jego stolicą. Możemy być dumni!

źródło: www.tuhistoria.pl, https://roadtripbus.pl