Wystawę około trzydziestu zdjęć autorstwa profesora Władysława Bogackiego – wybitnego fotografa z okresu II Rzeczpospolitej będzie można oglądać od 25 lutego w „Galerii u Strasza” w Wojewódzkim Domu Kultury.

Związek Polskich Artystów Fotografików Okręg Świętokrzyski oraz Wojewódzki Dom Kultury w Kielcach zapraszają na wernisaż wystawy „Pocztówki z Galicji 1920 – 1939″, który odbędzie się 25 lutego o godzinie 18 w „Galerii u Strasza” w WDK. Fotografie pochodzą ze ZPAF Okręg Świętokrzyski

Władysław Bogacki (ur. 2.01.1886 r., zm. 10.01.1975 r. w Krakowie) – polski artysta fotograf, członek Fotoklubu Polskiego od 1937 roku, członek Związku Polskich Artystów Fotografików od 1957 roku. Pochodził z artystycznej rodziny, jego dziadek był rzeźbiarzem, a ojciec malarzem (uczniem Jana Matejki). Władysław Bogacki był absolwentem Uniwersytetu Lwowskiego oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pierwsze próby fotografowania zaczął w 1903 roku. Był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej fotografii piktorialnej okresu międzywojennego. Pierwszym znaczącym sukcesem było zdobycie złotego medalu w 1911 roku we Lwowie na Wystawie Krajowej. Od tego momentu był autorem i współautorem licznych wystaw fotograficznych krajowych i międzynarodowych w Polsce oraz za granicą. Otrzymał wiele nagród, wyróżnień, dyplomów, listów gratulacyjnych i ponad 50 medali. Wykonywał dużo zdjęć podczas podróży zagranicznych. Do dziś można podziwiać piękno jego zdjęć w albumach rodzinnych, które znajdują się u Antoniego Florczaka w zbiorach Muzeum Fotografii w Janowie Lubelskim. Zdjęcia krajobrazów Włoch, Austrii i Szwajcarii, ale również architektury, to doskonałe przykłady umiejętności artystycznych profesora. Część tych zdjęć to fotografie stereoskopowe.
Okres II wojny światowej był dla Bogackiego ogromnym ciosem. Tuż przed agresją III Rzeszy Niemieckiej na Polskę w 1939 roku prof. Władysław Bogacki wysłał około 100 fotogramów na wiele wystaw międzynarodowych. Fotogramy te nigdy nie powróciły do Polski. Była to ogromna strata, ponieważ fotogramy na wystawy opracowywał sam, a po wojnie nie miał już nigdy warunków, by dokonać ich odtworzenia. Również pracownia fotograficzna, wspaniale wyposażona w IX Gimnazjum im. H. Wrońskiego przy ulicy Michałowskiego 3, została przez Niemców zniszczona. Niemcy po zajęciu w 1939 roku budynku nie tylko zniszczyli pracownię fotograficzną, ale również dokonali rabunku większości negatywów, a około 200 fotogramów ozdabiających klasy i korytarze gimnazjum, również zaginęło bezpowrotnie. W czas okupacji ciężkie warunki życia zmusiły prof. Bogackiego do sprzedaży aparatu fotograficznego. Utracił więc wszystko, co było związane z pasją jego życia: negatywy, gotowe powiększone fotogramy, aparaty, pracownię. Wszystko to sprawiło, że załamał się całkowicie i do fotografowania praktycznie już nie powrócił.