Przykłady dobrych praktyk w dziedzinie dostosowania przestrzeni publicznej do potrzeb osób niepełnosprawnych były tematem konferencji zorganizowanej przez Fundację Szansa dla Niewidomych i Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego. W wydarzeniu, które odbyło się w czwartek, 2 marca, w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Kielcach, udział wzięła Karolina Jarosz, wicedyrektor Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej.

Konferencja ph. “Nowoczesne społeczeństwa i władze Unii Europejskiej, a także polskie i województwa świętokrzyskiego rozwiązują problemy niewidomych i słabowidzących” odbyła się z inicjatywy Fundacji Szansa dla Niewidomych Tyflopunkt Kielce. Wydarzenie miało na celu pokazanie możliwości, jakie otwierają przed niewidomymi i słabowidzącymi nowoczesne technologie. Współorganizatorem wydarzenia był Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego.

– Chciałam pogratulować Gabrieli Rubak i Ewie Bąk z Fundacji Szansa dla Niewidomych Tyflopunkt Kielce, które robią wszystko, aby osobom niewidomym i niedowidzącym w naszym w województwie żyło się jak najlepiej. We współpracy z nimi, również z naszej strony, staramy się niwelować bariery utrudniające życie osobom z dysfunkcjami wzroku np. w budynku Urzędu Marszałkowskiego, którego część jest już dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych – mówiła Karolina Jarosz, wicedyrektor Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej.

Marek Kalbarczyk, prezes społeczny Fundacji Szansa dla Niewidomych, przybliżył pojęcie przestrzeni otwartej dla niewidomych. – Tyfloarea to koncepcja, w której całe otoczenie jest dostępne dla niewidomych i niedowidzących, ale także dla wszystkich innych niepełnosprawności. W takim otoczeniu m.in. wszystko, co dotyczy informowania osób widzących, jest przekazane w sposób zrozumiały dla niewidomych – stwierdził Marek Kalbarczyk.

Na temat dotykowych modeli i makiet przestrzeni polskich miast mówiła Agnieszka i Maciej Kłopotowscy, pracownicy Politechniki w Białymstoku. – Od kilku lat wspólnie z żoną prowadzimy badania związane z dostępnością przestrzeni dla osób niewidzących. Badania te prowadzone są w koncepcji projektowania uniwersalnego, czyli dostępnego dla wszystkich. W ostatnim okresie zajmujemy się głównie makietami instalowanymi w przestrzeni publicznej. Makiety projektowane są głównie w związku z remontowaniem budynków czy dostosowaniem ich do potrzeb osób niepełnosprawnych i najczęściej cieszą się zainteresowaniem turystów. Obecnie pracujemy nad katalogiem makiet z terenu Polski. Chcemy określić standardy ich wyglądu i zasady odczytywania oraz naprowadzania w miejsca, w których się znajdują. Dzięki temu staną się one przydatne dla osób, które nie widzą – podkreślił Maciej Kłopotowski.

Dostosowanie przestrzeni publicznej do potrzeb osób z niepełnosprawnością wzroku na przykładzie miasta Kielce przedstawił Maciej Motyka, ekspert z Fundacji Szansa dla Niewidomych. – Z roku na rok w Kielcach przybywa miejsc przyjaznych dla osób niewidomych. Są to np. nowoczesne przystanki, obiekty kultury, szkoły i uczelnie. Na terenie Kielc mamy trzy uczenie dostosowane do potrzeb osób niewidzących, jest wśród nich uniwersytet, politechnika i Wyższa Szkoła Handlowa. Na każdej z tych uczelni pojawiły się urządzenia lektorskie, które w bardzo szybkim tempie skanują i odczytują tekst. Pojawiły się także urządzenia brajlowskie. Tego typu rozwiązania znajdują się również w bibliotece miejskiej i wojewódzkiej. Porównując Kielce do miast o podobnej wielkości na mapie Polski, wypadamy bardzo dobrze – dodał Maciej Motyka.

Konferencji towarzyszyła wystawa prezentująca różnorodne rozwiązania dedykowane osobom niewidomych i słabowidzących. Zobaczyć można było: ścieżki naprowadzające, pola uwagi, terminal informacyjny, publikacje w druku transparentnym i powiększonym, tyflografiki wykonane metodą termoformowania, tabliczki na poręcze, nakładki na stopnie, a także urządzenia i sprzęt elektroniczny m.in.: skaner, powiększalnik, udźwiękowiony telefon komórkowy komputer i linijkę brajlowską.

Fundacja Szansa dla Niewidomych od 25 lat istnienia stara się zatrudniać i angażować osoby niewidome, niedowidzące i widzące będące ekspertami w dziedzinie dysfunkcji wzroku.  Organizacja m.in. stworzyła i prowadzi Instytut Rehabilitacji Niewidomych.