Jak pokonać niechęć mieszkańców do budowanych farm wiatrakowych? O tym rozmawiali podczas 3-dniowej wizyty studyjnej w Kauhajoki nasi pracownicy oraz interesariusze projektu Biowind. Teorię połączyli z praktyką zwiedzając farmy wiatrakowe w Finlandii.

1 października przedstawiciele Kauhajoki  przedstawili projekty z zakresu energetyki wiatrowej zastosowane w swojej miejscowości oraz powzięte kroki w celu zwiększenia akceptacji społecznej dla tych pomysłów. Zaprezentowali również Regionalny Plan Energii Wiatrowej dla gminy, który mówi o potrzebie wprowadzenia zapisów ograniczających ilość terenów chronionych ze względów przyrodniczych. Po konsultacjach społecznych władze zdecydowały się na stworzenie ponad 2 – kilometrowego buforu, gdyż koło elektrowni wiatrowej przebiega trasa dla skuterów śnieżnych, znajduje się również: tzw. „leśna sauna” oraz 7 domków letniskowych.

Z kolei w gminie Isojoki na inwestycje w energię wiatrową przeznaczono 1 mln euro, z czego 10% dochodów pochodzi z podatku „wiatrowego” od firm zarządzających farmami. Władze planują kolejne 100 turbin wiatrowych. Pracownicy Oddziału Współpracy Gospodarczej i Projektów Europejskich w Departamencie Rozwoju Regionalnego oraz Departamentu Rolnictwa, Klimatu i Środowiska Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego zwiedzili również farmę wiatrową Suolakangas.

W środę, 2 października, rozmawiano o wsparciu publicznym dla energii wiatrowej w Zachodniej Flandrii w Belgii i zaplanowano spotkanie Komitetu Sterującego na następny rok na Węgrzech. Interesariusze poznawali również walory krajobrazowe i farmy wiatrowe z wieży Lauhanvuori Observation Tower w Unesco Global Geopark. Region Południowej Ostrobotni ma 12% udziału energii produkowanej z farm wiatrowych na tle całego kraju. W ostatnim półroczu w Finlandii było 1660 czynnych turbin o łącznej mocy 7 322 MW.

Biowind to projekt, którego zadaniem jest zwiększanie akceptacji społecznej dla energii wiatrowej w regionach UE poprzez planowanie środowiskowe i społeczne. Pomaga partnerom z 8 krajów UE zdobywać wiedzę na temat polityk regionalnych, wymieniać się doświadczeniami w celu opracowania zintegrowanego podejścia do planowania energetyki wiatrowej. Ponadto wprowadza mechanizmy dialogu ze społeczeństwem obywatelskim. Jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Regionalnego.