Informacje dla klientów
Obsługa klientów odbywa się codziennie Z WYJĄTKIEM ŚRODY w godzinach:
poniedziałek 9.00 – 17.00
wtorek, czwartek, piątek 7.30 – 15.30
pod adresem:
Urząd Marszałkowski Województwa Świętokrzyskiego w Kielcach
Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej
Al. IX Wieków Kielc 3
25-516 Kielce
budynek C2, III piętro, pokój 307
Uprzejmie informujemy, iż w związku ze zwiększoną liczbą spraw wynikającą z realizacji Programu Rodzina 500+, telefoniczny kontakt z pracownikami prowadzącymi sprawę jest możliwy w poniedziałki, wtorki, czwartki i piątki w godz. 13.00 – 15.30.
Dane do kontaktu (imię i nazwisko oraz numer telefonu) podane są w kierowanych do Państwa pismach.
Pozostały czas pracy przeznaczony jest na realizację spraw.
Adres e-mail do kontaktu: marzena.bulinska@sejmik.kielce.pl, agnieszka.dzwonek@sejmik.kielce.pl,
faks: 41 362 56 07
INFORMACJA OGÓLNA:
tel. 41 342-13-70
INFORMACJE W SPRAWIE FORMULARZY UNIJNYCH:
tel. 41 342-13-70
ORAZ USTALENIA PRAWA DO ŚWIADCZEŃ RODZINNYCH ORAZ ŚWIADCZENIA WYCHOWAWCZEGO:
tel. 41 342-14-20
tel. 41 342-18-52
tel. 41 342-18-74
tel. 41 342-13-88
tel. 41 342-11-40
tel. 41 342-11-53
tel. 41 342-16-00
tel. 41 342-14-99
tel. 41 342-14-46
Od 1 maja 2004 roku osobom podejmującym legalne zatrudnienie w dowolnym kraju na terytorium Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz od 1 kwietnia 2006 roku na terytorium Szwajcarii, przysługuje prawo do ubiegania się o świadczenia rodzinne. Stało się to możliwe dzięki zastosowaniu przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Przepisy dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego nie przewidują zastąpienia systemów krajowych jednym systemem europejskim. Wszystkie kraje mają swobodę decydowania o tym, kto ma być objęty ubezpieczeniem na podstawie ich ustawodawstwa, jakich udziela się świadczeń i na jakich warunkach. Wspólne przepisy UE mają na celu ochronę praw w zakresie zabezpieczenia społecznego za granicą.
Aby uzyskać świadczenie rodzinne w kraju, w którym przebywa członek rodziny, należy przede wszystkim złożyć wniosek w odpowiedniej instytucji zagranicznej wypłacającej świadczenia rodzinne. W tym celu należy skontaktować się z powyższą instytucją, aby pobrać druk wniosku oraz dowiedzieć się, jakie dokumenty powinny zostać dołączone do wniosku.
Więcej informacji na temat uprawnień do emerytury, zasiłku dla bezrobotnych, dodatków rodzinnych i innych świadczeń socjalnych, jakie przysługują w Unii Europejskiej, Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Szwajcarii można uzyskać na stronach internetowych:
http://www.ec.europa.eu/social-security-coordination
http://www.ec.europa.eu/social-security-directory
http://www.ehic.europa.eu
http://www.tress-network.org
DO KOGO MAJĄ ZASTOSOWANIE TE PRZEPISY?
• Do obywateli UE, Islandii, Liechtensteinu, Norwegii lub Szwajcarii, którzy są lub byli ubezpieczeni w jednym z tych krajów, i do członków ich rodzin;
• Do bezpaństwowców lub uchodźców mieszkających w UE, Islandii, Liechtensteinie, Norwegii lub Szwajcarii, którzy są lub byli ubezpieczeni w jednym z tych krajów, i do członków ich rodzin;
• Do obywateli krajów nienależących do UE, legalnie mieszkających na terytorium UE, którzy przeprowadzają się między tymi krajami, i do członków ich rodzin.
CZTERY PODSTAWOWE ZASADY
- Masz takie same prawa i obowiązki jak obywatele kraju, którego przepisom podlegasz. Decyzję o tym, które ustawodawstwo ma zastosowanie w Twoim przypadku, podejmują instytucje zabezpieczenia społecznego. Ty sam o tym nie decydujesz.
- Masz takie same prawa i obowiązki jak obywatele kraju, którego przepisom podlegasz. Jest to zasada równego traktowania lub niedyskryminacji.
- Gdy ubiegasz się o przyznanie świadczenia w danym kraju, w razie potrzeby uwzględnia się Twoje poprzednie okresy ubezpieczenia, pracy lub pobytu w innych krajach.
- Jeśli przysługują Ci świadczenia pieniężne w danym kraju, zasadniczo możesz je otrzymać, nawet jeśli mieszkasz w innym kraju. Jest to tzw. zasada transferu świadczeń.
Marszałek Województwa Świętokrzyskiego przed wydaniem decyzji administracyjnej w sprawie ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych i/lub świadczenia wychowawczego ustala państwo, które jako pierwsze wypłaca świadczenia. Przepisy unijne jednoznacznie określają zasady dotyczące wypłaty świadczeń. Zatem, gdy więcej niż jedno państwo powinno wypłacać świadczenia rodzinne, kolejność pierwszeństwa do wypłaty świadczeń jest następująca:
- w pierwszej kolejności z tytułu zatrudnienia lub pracy na własny rachunek,
- w drugiej kolejności z tytułu otrzymywania emerytury lub renty,
- w ostatniej kolejności na podstawie miejsca zamieszkania.
Każde państwo Członkowskie ma różną wysokość świadczeń rodzinnych. W sytuacji, gdy przysługuje prawo do świadczeń w dwóch krajach – państwo z pierwszeństwem wypłaca całą kwotę, a drugie dopłaca różnicę między wyższą i niższą kwotą świadczenia tak, aby zawsze świadczenia były wypłacane w najwyższej możliwej wysokości.
W przypadku, gdy w myśl przepisów unijnych Polska jest krajem drugim do wypłaty świadczeń, wnioski o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych oraz świadczenia wychowawczego są przesyłane do instytucji krajów członkowskich właściwych odpowiednio do świadczeń klasycznych i świadczeń opiekuńczo-wychowawczych.
Polska jako kraj właściwy w drugiej kolejności do wypłaty świadczeń może jedynie wypłacić tzw. dodatek dyferencyjny. Wysokość dodatku dyferencyjnego oblicza państwo członkowskie właściwe w drugiej kolejności po uzyskaniu od zagranicznej instytucji informacji niezbędnych do obliczenia takiego dodatku. Wiąże się to z długotrwałym procedowaniem (w praktyce okres trwania postępowania w takich sprawach może wynosić nawet 2 lata).
Gdy instytucja łącznikowa/właściwa udzieli odpowiedzi dot. uprawnień do świadczeń rodzinnych Rodziny zagranicą, Marszałek Województwa Świętokrzyskiego wydaje decyzję administracyjną dot. ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych i/lub świadczenia wychowawczego w postaci dodatku dyferencyjnego. W celu ustalenia wysokości dodatku dyferencyjnego należy zsumować wszystkie świadczenia klasyczne na które zostało przyznane prawo w Polsce w danym okresie zasiłkowym. Dodatek dyferencyjny może zostać wypłacony w przypadku kiedy kwota świadczeń rodzinnych przyznanych zagranicą będzie niższa od kwoty świadczeń należnych w Polsce w taki sposób, aby rodzina otrzymała jedną najwyższą kwotę świadczeń przewidzianą przez poszczególne ustawodawstwa. Wysokość dodatku dyferencyjnego uzależniona jest od kwoty przyznanych świadczeń za granicą oraz kursu wymiany walut opublikowanego przez Europejski Bank Centralny.
Działania te wynikają z zakazu kumulacji świadczeń o charakterze rodzinnym przewidzianych w przepisach unijnych. Zgodnie z ww. zasadą, wnioskodawca nie będzie mógł jednocześnie pobierać pełnej kwoty świadczeń w dwóch państwach członkowskich.
Wniosek o świadczenia rodzinne w instytucji zagranicznej może złożyć zarówno ojciec jak i matka dzieci. W przypadku rodziców rozwiedzionych – możliwe jest korzystanie z prawa pochodnego przez rodzica zamieszkującego z dzieckiem w Polsce. Prawo pochodne dotyczy możliwości otrzymywania świadczeń rodzinnych z instytucji zagranicznej przez rodzica zamieszkałego z dzieckiem w Polsce z tytułu zatrudnienia drugiego rodzica w innym państwie członkowskim niż Polska.
Nie złożenie wniosku uzupełniającego za granicą, pomimo wezwań z instytucji krajów członkowskich, spowoduje pozostawienie wniosku złożonego w Polsce bez rozpatrzenia.
Zarówno ustawa o świadczeniach rodzinnych jaki ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci przewiduje, żeświadczenia rodzinne i/lub świadczenie wychowawcze nie będą przysługiwać, jeżeli rodzinie przysługuje za granicą świadczenie o podobnym charakterze, za wyjątkiem sytuacji, gdy przepisy o koordynacji systemu zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy przewidują inaczej.
W przypadku, gdy w myśl przepisów unijnych Polska jest krajem pierwszym do wypłaty świadczeń należy złożyć wniosek o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do zasiłku rodzinnego oraz wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego (również na pierwsze lub jedyne dziecko). Taka sytuacja ma miejsce m.in. gdy, osoba zamieszkująca wraz z dziećmi w Polsce jest traktowana jako osoba aktywna zawodowo (tj. pracownik najemny, osoba ubezpieczona w KRUS, osoba bezrobotna z prawem do zasiłku dla bezrobotnych lub wnioskodawcą za którą wójt, burmistrz, prezydent odprowadza składki na ubezpieczenia społeczne) lub pracownik został oddelegowany przez pracodawcę do pracy zagranicą lecz w Polsce są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne. Uzyskanie decyzji administracyjnej dotyczącej ustalenia prawa do świadczeń rodzinnych i świadczenia wychowawczego umożliwi pobieranie świadczeń zagranicą w pełnej wysokości (w przypadku odmowy prawa do świadczenia w Polsce).
Ustawa z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych
ZASIŁEK RODZINNY WRAZ Z DODATKAMI DO ZASILKU RODZINNEGO
Okres zasiłkowy 2016/2017
Informacje ogólne dotyczące przyznania prawa do świadczeń rodzinnych przewidziane przez ustawodawstwo polskie w okresie zasiłkowym od 01.11.2016r. do dnia 31.10.2017r.
Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, wniosek o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Dopiero po otrzymaniu informacji o przebywaniu członka rodziny osoby uprawnionej w kraju, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, organ właściwy przekazuje wniosek wraz z dokumentami do Marszałka Województwa, o czym mowa w art. 23 a ust. 1 ww. ustawy.
Świadczenia rodzinne przysługują:
1) obywatelom polskim;
2) cudzoziemcom:
– do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego,
– jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów dwustronnych
o zabezpieczeniu społecznym,
– przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694, z późn. zm.), lub w związku z uzyskaniem
w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jeżeli zamieszkują na terytoriom Rzeczypospolitej Polskiej przez okres zasiłkowy, w którym otrzymują świadczenia rodzinne, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej i spełniają wszystkie ustawowe warunki, od których uzależnione jest przyznanie prawa do świadczeń.
3) posiadającym kartę pobytu z adnotacją ,,dostęp do rynku pracy’’, z wyłączeniem obywateli państw trzecich którzy uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy.
Zasiłek rodzinny i dodatki do tego zasiłku przysługują:
- rodzicom, jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka;
- opiekunowi faktycznemu dziecka:
- osobie uczącej się.
do ukończenia przez dziecko:
- 18 roku życia
- lub nauki w szkole (podstawowa, gimnazjum, szkoła ponadpodstawowa i ponadgimnazjalna oraz szkoła artystyczna, specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, specjalny ośrodek wychowawczy), jednak nie dłużej niż do ukończenia 21 roku życia, albo
- 24 roku życia, jeżeli kontynuuje naukę w szkole lub szkole wyższej i legitymuje się orzeczeniem o umiarkowanym albo znacznym stopniu niepełnosprawności.
- Zasiłek rodzinny przysługuje osobie uczącej się w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia.
Według ustawodawstwa polskiego zasiłek rodzinny przysługuje w/w osobom, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty: 674,00 zł (spełnia ustawowe kryterium dochodowe).
W przypadku, gdy członkiem rodziny jest dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym albo o znacznym stopniu niepełnosprawności, zasiłek rodzinny przysługuje, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę albo dochód osoby uczącej się nie przekracza kwoty: 764,00 zł.
Jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę przekracza w/w kryterium dochodowe, pomnożoną przez liczbę członków danej rodziny kwotę nie wyższą niż łączna kwota zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami przysługujących danej rodzinie w okresie zasiłkowym, na który jest ustalone prawo do tych świadczeń, zasiłek rodzinny wraz z dodatkami przysługuje w kwocie w wysokości różnicy między łączną kwotą zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami, a kwotą, o którą o którą został przekroczony dochód rodziny.
Przy ustalaniu prawa do zasiłku rodzinnego w Polsce w okresie zasiłkowym trwającym od 01.11.2016r. do 31.10.2017. uwzględnia się przeciętny miesięczny dochód na osobę w rodzinie uzyskany w 2015r. łącznie z dochodem uzyskanym z miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód został osiągnięty po roku po uwzględnieniu dochodu utraconego po 2015r.
Według ustawodawstwa polskiego w okresie zasiłkowym trwającym od 01.11.2016r. do 31.10.2017r. wysokość zasiłku rodzinnego zależna będzie od wieku dziecka.
Wysokość zasiłku rodzinnego wynosi miesięcznie:
Od 1 listopada 2016 r do 31 października 2017 r .:
- 95,00 zł – na dziecko w wieku do ukończenia 5 roku życia
- 124,00 zł – na dziecko w wieku pow. 5 roku życia do ukończenia 18 roku życia
- 135,00 zł – na dziecko w wieku pow. 18 roku życia do ukończenia 24 roku życia.
Dodatki do zasiłku rodzinnego w okresie zasiłkowym trwającym od 01.11.2016r. do 31.10.2017r.
- dodatek z tytułu urodzenia dziecka przysługuje w wysokości 1.000,00 zł jednorazowo;
- dodatek z tytułu wychowywania w rodzinie wielodzietnej w wysokości 90,00 zł miesięcznie na trzecie i na następne dzieci uprawnione do zasiłku rodzinnego;
- dodatek z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego – w wysokości
- 80,00 zł miesięcznie na dziecko w wieku do ukończenia 5 roku życia;
- 100,00 zł miesięcznie na dziecko w wieku powyżej 5 roku życia do ukończenia 24 roku życia;
- dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego w wysokości 100,00 zł jednorazowo na dziecko.
- dodatek z tytułu podjęcia przez dziecko nauki w szkole poza miejscem zamieszkania. Dodatek przysługuje przez 10 miesięcy w roku w okresie pobierania nauki od września do czerwca następnego roku kalendarzowego.
- 105,00 zł miesięcznie na dziecko w związku z zamieszkiwaniem w miejscowości, w której znajduje się siedziba szkoły;
- 63,00 zł miesięcznie na dziecko w przypadku dojazdu do szkoły.
- dodatek z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego przysługuje w wysokości 400,00 zł miesięcznie;
- samotnego wychowywania dziecka – dodatek przysługuje w wysokości:
- 185,00 zł miesięcznie na dziecko, nie więcej jednak niż 370,00 zł na wszystkie dzieci.
- w przypadku dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności kwotę dodatku zwiększa się o 80,00 zł na dziecko, nie więcej jednak niż o 160,00 zł na wszystkie dzieci.
Wymagane dokumenty do zasiłku rodzinnego [patrz zakładka: Druki po pobrania]
ŚWIADCZENIA OPIEKUŃCZE
Zasiłek pielęgnacyjny
Zasiłek pielęgnacyjny wynosi 153,00 zł miesięcznie, przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osobie, która ukończyła 75 lat.
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje:
- osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie;
- jeżeli członkom rodziny przysługują za granicą świadczenia na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tych osób, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
- osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego.
Specjalny zasiłek opiekuńczy
Specjalny zasiłek opiekuńczy wynosi 520,00 zł miesięcznie, przysługuje:
osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 i 1529) ciąży obowiązek alimentacyjny, jeżeli rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
DOCHODY UPRAWNIAJĄCE DO SPECJALNEGO ZASIŁKU OPIEKUŃCZEGO
Warunkiem do przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego jest kryterium dochodowe. Łączny dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz rodziny osoby wymagającej opieki w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 764,00 zł.
Za dochód rodziny osoby wymagającej opieki uważa się dochód następujących członków rodziny:
- w przypadku gdy osoba wymagająca opieki jest małoletnia:
- osoby wymagającej opieki,
- rodziców osoby wymagającej opieki,
- małżonka rodzica osoby wymagającej opieki,
- osoby, z którą rodzic osoby wymagającej opieki wychowuje wspólne dziecko,
- pozostających na utrzymaniu osób, o których mowa w lit. a–d, dzieci w wieku do ukończenia 25. roku życia – z tym że do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko, a także rodzica osoby wymagającej opieki zobowiązanego tytułem wykonawczym pochodzącym lub zatwierdzonym przez sąd do alimentów na jej rzecz;
2. w przypadku gdy osoba wymagająca opieki jest pełnoletnia:
- osoby wymagającej opieki,
- małżonka osoby wymagającej opieki,
- osoby, z którą osoba wymagająca opieki wychowuje wspólne dziecko,
- pozostających na utrzymaniu osób, o których mowa w lit. a–c, dzieci w wieku do ukończenia 25. roku życia – z tym że do członków rodziny nie zalicza się dziecka pozostającego pod opieką opiekuna prawnego, dziecka pozostającego w związku małżeńskim, a także pełnoletniego dziecka posiadającego własne dziecko.
W przypadku gdy prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego ustala się na osobę znajdującą się pod opieką opiekuna prawnego lub umieszczoną w rodzinie zastępczej spokrewnionej w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887, z późn. zm.), uwzględnia się dochód rodziny osoby sprawującej opiekę oraz dochód osoby wymagającej opieki.
Specjalny zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli:
- osoba sprawująca opiekę:
- ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego,
- podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów,
- ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub świadczenia pielęgnacyjnego,
- legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osoba wymagająca opieki została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, w rodzinnym domu dziecka albo, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu;
- na osobę wymagającą opieki inna osoba ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury;
- członek rodziny osoby sprawującej opiekę ma ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10 ustawy o świadczeniach rodzinnych, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub świadczenia pielęgnacyjnego;
- na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10 ustawy o świadczeniach rodzinnych, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub prawo do świadczenia pielęgnacyjnego;
- na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za granicą do świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Świadczenie pielęgnacyjne
Świadczenie pielęgnacyjne wynosi 1406,00 zł (od 01.01.2017r.) i przysługuje z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej:
- matce albo ojcu,
- opiekunowi faktycznemu dziecka,
- osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
- innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy ciąży obowiązek alimentacyjny, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności
- jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
Osobom, wymienionym w pkt. 4, innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
- rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- nie ma osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała:
- nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub
- w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia.
Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli:
- osoba sprawująca opiekę:
- ma ustalone prawo do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego
- ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub świadczenia pielęgnacyjnego;
- osoba wymagająca opieki:
- pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- została umieszczona w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej spokrewnionej, rodzinnym domu dziecka albo, w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji, w placówce zapewniającej całodobową opiekę, w tym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, z wyjątkiem podmiotu wykonującego działalność leczniczą, i korzysta w niej z całodobowej opieki przez więcej niż 5 dni w tygodniu;
- na osobę wymagającą opieki inna osoba ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury;
- członek rodziny osoby sprawującej opiekę ma ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10 ustawy o świadczeniach rodzinnych, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub świadczenia pielęgnacyjnego;
- na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10 ustawy o świadczeniach rodzinnych, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego lub prawo do świadczenia pielęgnacyjnego;
- na osobę wymagającą opieki inna osoba jest uprawniona za granicą do świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Wymagane dokumenty zasiłku pielęgnacyjnego i świadczenia pielęgnacyjnego [patrz zakładka: Druki po pobrania]
ŚWIADCZENIE RODZICIELSKIE
Świadczenie rodzicielskie przysługuje osobom, które urodziły dziecko, a które nie otrzymują zasiłku macierzyńskiego lub uposażenia macierzyńskiego. Uprawnieni do pobierania tego świadczenia są więc między innymi bezrobotni (niezależnie od rejestracji lub nie w urzędzie pracy), studenci, rolnicy, a także wykonujący prace na podstawie umów cywilnoprawnych. Także osoby zatrudnione lub prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, jeśli nie będą pobierały zasiłku macierzyńskiego będą mogły ubiegać się o świadczenie rodzicielskie.
Świadczenie rodzicielskie przysługuje:
1) matce lub ojcu
2) opiekunowi faktycznemu dziecka w przypadku objęcia opieka dziecka w wieku do ukończenia 7 roku życia, a w przypadku dziecko, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego do ukończenia 10 roku życia.
3) rodzinie zastępczej, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do ukończenia 10 roku życia.
4) osobie która przysposobiła dziecko, w przypadku objęcia opieką dziecka w wieku do 7 roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego – do ukończenia 10 roku życia.
Świadczenie rodzicielskie przysługuje ojcu dziecka w przypadku:
1) skrócenia okresu pobierania świadczenia rodzicielskiego na wniosek matki dziecka po wykorzystaniu przez nią tego świadczenia za okres co najmniej 14 tygodni od dnia urodzenia dziecka;
2) śmierci matki dziecka;
3) porzucenia dziecka przez matkę.
Świadczenie to mogą otrzymywać także rodzice dzieci urodzonych przed 1 stycznia 2016 r., którzy nie mają prawa do zasiłku macierzyńskiego – w takim przypadku, świadczenie rodzicielskie będzie przysługiwało od 1 stycznia 2016 r. do ukończenia przez dziecko 1 roku życia (odpowiednio dłużej w przypadku wieloraczków).
3. Świadczenie rodzicielskie przysługuje przez okres:
1) 52 tygodni – w przypadku urodzenia jednego dziecka przy jednym porodzie, przysposobienia jednego dziecka lub objęcia opieką jednego dziecka;
2) 65 tygodni – w przypadku urodzenia dwojga dzieci przy jednym porodzie, przysposobienia dwojga dzieci lub objęcia opieką dwojga dzieci;
3) 67 tygodni – w przypadku urodzenia trojga dzieci przy jednym porodzie, przysposobienia trojga dzieci lub objęcia opieką trojga dzieci;
4) 69 tygodni – w przypadku urodzenia czworga dzieci przy jednym porodzie, przysposobienia czworga dzieci lub objęcia opieką czworga dzieci;
5) 71 tygodni – w przypadku urodzenia pięciorga i więcej dzieci przy jednym porodzie, przysposobienia pięciorga i więcej dzieci lub objęcia opieką pięciorga i więcej dzieci.
4. Świadczenie rodzicielskie przysługuje od dnia:
1) porodu – w przypadku osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) objęcia dziecka opieką, nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10. roku życia – w przypadku osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3;
3) przysposobienia dziecka, nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10. roku życia – w przypadku osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 4.
5. Świadczenie rodzicielskie przysługuje w wysokości 1000,00 zł miesięcznie
6. Osobie uprawnionej do świadczenia rodzicielskiego przysługuje:
1) w tym samym czasie jedno świadczenie rodzicielskie bez względu na liczbę wychowywanych dzieci;
2) jedno świadczenie rodzicielskie w związku z wychowywaniem tego samego dziecka.
9. Świadczenie rodzicielskie nie przysługuje, jeżeli:
1) co najmniej jeden z rodziców dziecka lub osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, otrzymują zasiłek macierzyński lub uposażenie za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, okres dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu rodzicielskiego;
2) dziecko zostało umieszczone w pieczy zastępczej – w przypadku osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 4;
3) jeden z rodziców dziecka lub osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lub 3, nie sprawują lub zaprzestali sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, w tym w związku z zatrudnieniem lub wykonywaniem innej pracy zarobkowej, które uniemożliwiają sprawowanie tej opieki;
4) w związku z wychowywaniem tego samego dziecka lub w związku z opieką nad tym samym dzieckiem jest już ustalone prawo do świadczenia rodzicielskiego, dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów;
5) osobom, o których mowa w ust. 1, przysługuje za granicą świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia rodzicielskiego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej
Ustawa z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci
(program Rodzina 500 +)
Świadczenie wychowawcze jest w rozumieniu przepisów unijnych świadczeniem rodzinnym i będzie koordynowane w tzw. koszyku świadczeń klasycznych na takich samych zasadach, jak:
- zasiłek rodzinny wraz z dodatkami do zasiłku rodzinnego (z wyjątkiem dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego),
- zasiłek pielęgnacyjny.
Osoby ubiegające się o świadczenie wychowawcze – mieszkańcy województwa świętokrzyskiego, zgłaszają się do gminy właściwej ze względu na miejsce swego zamieszkania. Organy właściwe zobowiązane są przekazywać do Marszałka Województwa Świętokrzyskiego wnioski o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego w sprawach, w których będą miały zastosowanie przepisy unijne, w związku z przemieszczaniem się rodzica dziecka w granicach UE, EOG i Szwajcarii lub pobieraniem renty lub emerytury z tych państw.
Ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci określa warunki nabywania prawa do świadczenia wychowawczego oraz zasady przyznawania i wypłacania tego świadczenia.
Prawo do świadczenia wychowawczego przysługuje:
– obywatelom polskim,
– cudzoziemcom: do których stosuje się przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego;jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską dwustronnych umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym; przebywającym na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013r o cudzoziemcach, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej; posiadającym kartę pobytu z adnotacją “dostęp do rynku pracy”, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy.
Świadczenie wychowawcze przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka. Świadczenie to przysługuje osobom do dnia ukończenia przez dziecko 18 roku życia w wysokości 500,00 zł miesięcznie na dziecko w rodzinie.
Świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze lub jedyne dziecko, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800,00 zł netto, a jeżeli członkiem rodziny jest dziecko niepełnosprawne 1200,00 zł netto. Na drugie i kolejne dziecko w/w świadczenie przysługuje niezależnie od dochodu.
W przypadku urodzenia dziecka, ukończenia przez dziecko 18 roku życia lub w przypadku, gdy dziecko zgodnie z orzeczeniem sądu jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu, kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę tego świadczenia przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w tym miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych, za które to świadczenie przysługuje.
Świadczenie wychowawcze nie przysługuje jeżeli:
- dziecko pozostaje w związku małżeńskim,
- dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej,
- pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko
- członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego stanowią inaczej.
Wnioski o świadczenie wychowawcze należy składać w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o w/w świadczenie.
Do wniosku należy dołączyć odpowiednio:
- zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące wysokość innych dochodów niż dochody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych każdego członka rodziny,
- oświadczenie o deklarowanych dochodach osiąganych przez osoby podlegające przepisom o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zawierające informacje o: wysokości dochodu, składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, wysokość podatku dochodowego oraz wysokości dochodu po odliczeniu należnych składek i podatku,
- zaświadczenia lub oświadczenia oraz dowody niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego:
– zaświadczenie sądu opiekuńczego lub ośrodka adopcyjnego o prowadzonym postępowaniu sądowym w sprawie o przysposobienie dziecka,
– prawomocne orzeczenie sądu orzekające rozwód lub separację,
– orzeczenie sądu opiekuńczego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
– inne dokumenty potwierdzające spełnianie warunków do przyznania lub ustalenia wysokości świadczenia wychowawczego.
Wniosek i załączniki mogą być składane drogą elektroniczną za pomocą systemu teleinforamtycznego:
– utworzonego przez ministra właściwego do spraw rodziny,
– udostępnionego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
– banków krajowych świadczących usługi drogą elektroniczną.
Prawo do świadczenia wychowawczego ustalane jest na okres od 1 października do 30 września roku następnego. Wnioski na kolejny okres są przyjmowane od 1 sierpnia danego roku.
Pierwszy okres, na który ustalane jest prawo do świadczenia wychowawczego rozpoczął się dnia 1 kwietnia 2016r. i kończy dnia 30.09.2017r. Rokiem kalendarzowym z którego dochody stanowią podstawę ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego jest rok 2014r. (przy wniosku na pierwsze lub jedyne dziecko).
W przypadku zbiegu prawa rodziców, opiekunów prawnych lub faktycznych dziecka świadczenie wychowawcze wypłaca się temu z rodziców, opiekunów prawnych lub faktycznych dziecka, który faktycznie sprawuje opiekę nad dzieckiem.
Świadczenie otrzyma rodzina bez względu na stan cywilny rodziców. Otrzymają je zatem zarówno rodziny, w których rodzice są w związku małżeńskim, jak i rodziny niepełne oraz rodzice pozostający w nieformalnych związkach.
Wymagane dokumenty do zasiłku rodzinnego [patrz zakładka: Druki po pobrania]
Ustawa z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Świadczenie “Za życiem”)
Ustawa z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz.U. 2016 poz. 1860) określa uprawnienia kobiet w ciąży i rodzin do wsparcia w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i instrumentów polityki na rzecz rodziny.
W przypadku stwierdzenia (zaświadczenie) przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, posiadający specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii, ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia albo nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu przysługuje wsparcie m.in. w postaci zapewnienia jednorazowego świadczenia z tytułu urodzenia dziecka, u którego zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.
Ustawa zakłada przyznanie jednorazowego świadczenia z tytułu urodzenia się żywego dziecka posiadającego w/w zaświadczenie, w wysokości 4 000,00 zł.
Jednorazowe świadczenie zgodnie z art. 1 lit. z Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z 30 kwietnia 2004r. z późn. zm.) jest klasycznym świadczeniem rodzinnym (w myśl orzeczenia ws. Wiering) i podlega przepisom o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego zgodnie z katalogiem świadczeń opisanych w Załączniku I pkt II Rozporządzenia 883/2004.
Wniosek może złożyć matka, ojciec dziecka, opiekun prawny albo faktyczny dziecka, bez względu na dochód. Wniosek o jego wypłatę może być złożony w terminie 12 miesięcy od dnia narodzin dziecka. Wniosek złożony po w/w terminie pozostawia się bez rozpoznania. Przedmiotowe świadczenie przysługuje, jeżeli kobieta pozostawała pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do porodu. Pozostawanie pod opieką medyczną potwierdza się zaświadczeniem lekarskim lub zaświadczeniem wystawionym przez położną (nie stosuje się do opiekuna prawnego albo faktycznego dziecka, a także do osób które przysposobiły dziecko).
Więcej informacji na temat uprawnień w ramach ustawy o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin “Za życiem” można uzyskać na stronie internetowej:
http://www.mpips.gov.pl/wsparcie-dla-rodzin-z-dziecmi/swiadczenia-rodzinne/komunikaty-dotyczace-swiadczen-rodzinnych/informator-za-zyciem/
UWOLNIENIE ŚWIADCZEŃ
Wniosek o uwolnienie świadczeń może być zastosowany w przypadku kiedy członek rodziny uprawniony do świadczeń rodzinnych na podstawie ustawodawstwa jednego z krajów Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Szwajcarii otrzymuje świadczenia rodzinne w tym kraju ale uchyla się od ponoszenia wydatków związanych z utrzymywaniem dzieci w Polsce.
Osoba sprawująca opiekę nad dziećmi w Polsce może zwrócić się do Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego w Kielcach – jako instytucji właściwej z pisemnym wnioskiem o uwolnienie świadczeń rodzinnych na dzieci.
Wniosek ten powinien zawierać uzasadnienie prośby poparte stosownymi zaświadczeniami /np. wyrok rozwodowy, wyrok zasądzający alimenty, wyciąg bankowy potwierdzający fakt nieotrzymywania świadczeń/.
Jednocześnie informujemy, że rolą ROPS w Kielcach jest jedynie przekazanie tego wniosku do zagranicznej instytucji. Decyzję w sprawie zawsze podejmuje instytucja danego kraju, która to świadczenie przyznała i wypłaca.
W przypadku uwolnienia świadczeń rodzinnych zagraniczna instytucja przekazuje płatności na rachunek bankowy za pośrednictwem organu właściwego do wypłaty świadczeń rodzinnych w Polsce ( tj. na rachunek GOPS, MGOPS lub MOPS).
WNIOSKI O UMORZENIE, ROZŁOŻENIE NA RATY, ODROCZENIE ŚWIADCZEŃ NIEZALEŻNIE POBRANYCH
Umorzenie łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczenie terminu płatności albo rozłożenie na raty kwoty nienależnie pobranych świadczeń może nastąpić po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, czy w rodzinie zobowiązanego zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji społeczno – bytowej rodziny w oparciu o Zarządzenie nr 31/2015 Marszałka Województwa Świętokrzyskiego z dnia 18.02.2015r. w sprawie wprowadzenia zasad postępowania w przypadku umorzenia, odroczenia terminu spłaty bądź rozłożenia na raty kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych.
Zespół Opiniujący powołany przez Dyrektora Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej na podstawie Zarządzenia wewnętrznego nr 3/2015 z dnia 19.02.2015r. dokonuje analizy sytuacji społeczno-bytowej rodziny zobowiązanego na podstawie informacji zawartych we:
- wniosku i załączonych do wniosku dokumentów,
- akt postępowania w sprawie przyznania świadczeń rodzinnych,
- a w przypadku umorzenia w całości oraz w części również wywiadu środowiskowego sporządzonego w ramach pomocy prawnej przez organ właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy.
USTALENIE SYTUACJI FINANSOWEJ RODZINY ZOBOWIĄZANEGO
Sytuację finansowa rodziny określa się ustalając jej dochód na podstawie kryterium dochodowego oraz dochodu faktycznego rodziny. Kryterium dochodowe określone jest w ustawie o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 poz. 163) i wynosi dla osoby samotnie gospodarującej – maksymalnie 634,00 zł, dla osoby w rodzinie – maksymalnie 514,00 zł oraz w ustawie o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. 2016 poz. 1518 z późn. zm.), które wynosi 674,00 zł na członka rodziny lub 764,00 zł w przypadku rodziny, której członkiem jest dziecko legitymujące się orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o umiarkowanym albo
o znacznym stopniu niepełnosprawności.
Za dochód rodziny uważa się sumę miesięcznych dochodów (netto) z miesiąca poprzedzającego złożenie podania lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym podanie zostało złożone, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania. W przypadku, gdy dochód rodziny nie przekracza kryterium dochodowego określonego w ustawie o świadczeniach rodzinnych, uważa się, że rodzina znajduje się w trudnej sytuacji finansowej.
OKOLICZNOŚCI MAJĄCE WPŁYW NA OKREŚLENIE SYTUACJI SPOŁECZNO-BYTOWEJ RODZINY ZOBOWIĄZANEGO ubiegającego się o umorzenie łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczenie terminu płatności albo rozłożenie na raty kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych
Analizy sytuacji społeczno-bytowej rodziny zobowiązanego dokonuje się poprzez określenie czy w rodzinie zachodzi jedna lub kilka z niżej wymienionych okoliczności:
- wielodzietność to znaczy trzecie i kolejne dziecko w rodzinie;
- sezonowość osiąganych dochodów;
- nieaktywność zawodowa u co najmniej jednego z rodziców;
- niepełnosprawność potwierdzona orzeczeniem o niepełnosprawności;
- samotne wychowywanie dziecka przez jednego z rodziców;
- pobieranie nauki przez co najmniej jedno dziecko poza miejscem zamieszkania, przez co należy rozumieć dojazd lub zamieszkiwanie zarówno ucznia jak i studenta;
- wystąpienie szczególnych wypadków losowych (np. długotrwała choroba, powódź, pożar, wypadek, zgon);
- inna okoliczność mająca wpływ na sytuację rodziny.
UMORZENIE W CAŁOŚCI LUB W CZĘŚCI KWOTY NIENALEŻNIE POBRANYCH
ŚWIADCZEŃ RODZINNYCH
Umorzenie w całości kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych może nastąpić w przypadku, gdy dochód na osobę w rodzinie zobowiązanego nie przekracza kryterium dochodowego oraz zachodzą okoliczności wskazane powyżej.
ROZŁOŻENIE NA RATY KWOTY NIENALEŻNIE POBRANYCH ŚWIADCZEŃ RODZINNYCH
Rozłożenie na raty kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych może nastąpić w przypadku, gdy:
- kryterium dochodowe nie zostało przekroczone;
lub - przekroczono kryterium dochodowe;
- zachodzą okoliczności wskazane powyżej.
Wysokość pojedynczej raty nie może być niższa niż wysokość najniższego zasiłku rodzinnego w okresie, na który był ustalany. Jeżeli w terminie określonym w decyzji o rozłożeniu na raty zobowiązany nie dokonał wpłaty, którejkolwiek z rat, pozostała należność staje się natychmiast wymagalna wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego zaległość dotyczy.
ODROCZENIE TERMINU PŁATNOŚCI KWOTY NIENALEŻNIE POBRANYCH ŚWIADCZEŃ RODZINNYCH
Odroczenie terminu płatności kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych może nastąpić w przypadku, gdy zachodzi okoliczność wskazana powyżej przy jednoczesnym ustaleniu, iż trudna sytuacja rodziny ma charakter przejściowy.
W razie wydania decyzji o odroczeniu płatności terminem płatności jest dzień, w którym zgodnie z decyzją powinna nastąpić spłata kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych.
Jeżeli w terminie określonym w decyzji o odroczeniu płatności zobowiązany nie dokonał zapłaty kwoty nienależnie pobranych świadczeń, terminem płatności nienależnie pobranych świadczeń jest termin określony w decyzji o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń wraz z ustawowymi odsetkami naliczanymi do dnia spłaty należności.
***
Umorzenie łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczenie terminu płatności, rozłożenie na raty kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych następuje na wniosek zobowiązanego do zwrotu świadczeń.
Wniosek winien zawierać w szczególności:
- imię, nazwisko i miejsce zamieszkania zobowiązanego;
- wskazanie przyczyn ubiegania się o umorzenie, odroczenie, rozłożenie na raty kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych;
- dokumenty potwierdzające informacje w nim zawarte, w tym:
- zaświadczenia potwierdzające trudną sytuację rodziny (np. długotrwałą chorobę, utratę pracy, wypadek, zgon, itd.),
- oświadczenia dotyczące sytuacji majątkowej, ze wskazaniem źródeł i wysokości dochodów zobowiązanego oraz osób prowadzących z nim wspólne gospodarstwo domowe,
- liczbę osób pozostających na utrzymaniu zobowiązanego, itp.
W przypadku, gdy wniosek nie spełnia ww. wymogów tut. Urząd wzywa zobowiązanego na piśmie do jego uzupełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Druki wniosków o umorzenie w całości lub w części, rozłożenie na raty oraz o odroczenie terminu płatności [patrz zakładka: Druki po pobrania]