Zmarł Bronisław Opałko, artysta kabaretowy, aktor, kompozytor i autor tekstów. Znany przede wszystkim jako Genowefa Pigwa z Napierstkowa. W swoich monologach i piosenkach artysta komentował polską rzeczywistość. W grudniu 2015 roku obchodził 40-lecie pracy twórczej. Od kilku lat zmagał się z ciężką chorobą, miał 66 lat.

– Bronek był osobą wyjątkową, tym się różnił się od nas, że był artystą prawdziwym, bo żył przede wszystkim muzyką i swoją twórczością – wspomina Adam Ochwanowski, przyjaciel Bronisława Opałki. To z jednej strony fenomen jego jako artysty, ale z drugiej dramat człowieka, który nie potrafił odnaleźć się w otaczającej go rzeczywistości. Był człowiekiem wielkiego serca, otwarty na potrzeby innych.
Świętokrzyska zapaska, chustka na głowie i charakterystyczny głos rozpoznawane były w całej Polsce. To kabaretowa postać Genowefy Pigwy, którą Bronisław Opałko wykreował.
– Pigwa to był jego sposób na życie, działalność o charakterze komercyjnym, która dawała mu utrzymanie – mówi Adam Ochwanowski. – Natomiast kiedy podchodził do fortepianu czy mikrofonu stawał się innym człowiekiem, od razu rósł. Jego marzeniem było, aby był rozpoznawalny nie jako Pigwa, ale właśnie w tym ambitnym repertuarze.
Bronisław Opałko ukończył studia na kierunku wychowanie muzyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Już podczas studiów występował w kabarecie „Pod postacią”, potem założył „Orkiestrę do Użytku Wewnętrznego”. W 1986 na kilka lat związał się z kabaretem radiowym Zespół Adwokacki Dyskrecja, dla którego w latach 1986–1989 nagrał wiele piosenek oraz występował w skeczach. W 1987 założył własny kabaret „Pigwa Show”. Do występów w tym kabarecie zaparzał także dziennikarzy telewizyjnych: Zbigniewa Krajewskiego, Wojciecha Nowakowskiego i Wojciecha Reszczyńskiego. W 1993 wyprowadził się z miasta do podkieleckiej wsi, gdzie prowadził własne studio nagraniowe. Był autorem kabaretowych skeczy dla radiowej Trójki. Od 2005 współtworzył audycję „Radio Pigwa”, nadawanej na żywo w każdą niedzielę.
Bronisław Opałko był współautorem widowisk muzycznych: Misterium Męki Pańskiej i Drogi Krzyżowej wystawionej w klasztorze na Karczówce, potem na ulicach Kielc czy śpiewogrania „Od Sabatu do ornatu”. Zdaniem Adam Ochwanowskiego był artystą wielkiego formatu, niestety niedocenionym: Wraz z jego śmiercią kończy się pewna epoka.