Ograniczenie emisji z instalacji o małej mocy do 1 MW, w których następuje spalanie paliw stałych.

Działanie ma na celu efektywne zmniejszenie emisji z niskosprawnych źródeł spalana paliw stałych o mocy do 1 MW. Samorządy lokalne powinny udzielać wsparcia finansowego, np. w postaci dotacji celowej dla mieszkańców i jednostek wpisanych w lokalne regulaminy dofinansowania zgodnie z przyjętymi wytycznymi i ustalonymi priorytetami działań, które mogą być ustalone w Programach Ograniczenia Niskiej Emisji lub Planach Gospodarki Niskoemisyjnej. Wymiana związana jest przede wszystkim z likwidacją niskosprawnego urządzenia zasilanego paliwem stałym i podłączeniem do sieci cieplnej lub zastąpieniem go przede wszystkim:

•  kotłem gazowym,
• kotłem olejowym,
•  nowoczesnym urządzeniem na węgiel lub biomasę spełniającym wymagania ekoprojektu,
• ogrzewaniem elektrycznym,
• pompą ciepła.

W przypadku kotłów na paliwo stałe, dofinansowanie powinno być udzielane tylko na zakup urządzeń spełniających wymagania ekoprojektu. Straż miejska/gminna lub wyznaczeni pracownicy urzędów lub podległych jednostek mogą być wyposażeni w aparaturę do kontroli rodzaju stosowanych paliw i pomiaru emisji, jako element kontroli realizacji działania. Po wdrożeniu na terenie kraju centralnej ewidencji emisyjności budynków, jako narzędzia wspomagającego polityki i programy ograniczenia niskiej emisji, na terenie poszczególnych gmin województwa świętokrzyskiego powinna zostać przeprowadzona inwentaryzacja źródeł emisji spalania paliw o nominalnej mocy cieplnej do 1 MW.
Termomodernizacja obiektów budowlanych (działanie realizowane wraz z wymianą źródeł ciepła)
W celu osiągnięcia najlepszego efektu ekologicznego termomodernizacja powinna być przeprowadzona kompleksowo wraz z wymianą lub likwidacją źródeł ciepła na paliwo stałe. Zakres termomodernizacji określany jest poprzez przeprowadzenie audytu energetycznego. Najczęściej prowadzone działania to: docieplanie ścian zewnętrznych i stropów, wymiana okien i drzwi oraz wymiana lub modernizacja systemów grzewczych i wentylacyjnych. Zastosowanie podstawowej grubości izolacji (ściany – styropian 15 cm, dach – wełna skalna 20 cm, podłoga – styropian 10 cm) oraz wymiana okien na szczelne powodują niemal dwukrotne zmniejszenie zapotrzebowania na ciepło. Z kolei dołożenie do każdej z przegród po 10 cm izolacji, a także dodatkowe wykorzystanie wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła o sprawności 80% przyczyni się do ponad czterokrotnej redukcji wykorzystania ciepła. Natomiast termomodernizacja obiektów podłączonych do sieci ciepłowniczej nie przynosi efektu ekologicznego redukcji emisji w miejscu prowadzenia działania.